właściwie życie. Postanawiają je ulepszyć.<br> Cel tego ulepszenia rysuje się tu wyraźnie - przede wszystkim "być sobą": <br>&lt;gap&gt;<br> W ostatnich czasach wielokrotnie Stanisław Barańczak usiłuje zburzyć stereotyp odczytywania jego wierszy jako dzieła wyłącznie pokoleniowego, historycznego albo socjologicznego. Ani działalność polityczna, ani wyrażająca się w wierszach wrażliwość na los i język społeczeństwa nie likwiduje "bycia sobą" czy "bycia potęgą".<br> Staram się tu nie przywoływać programów, ale muszę się powołać na pewien ważny wywiad z Barańczakiem pod prowokującym tytułem: "Jestem pięknoduchem, estetą i parnasistą", w którym zresztą sam mówi, że przyczynił się, uprawiając krytykę, do wytworzenia dzisiejszego powszechnego obrazu Nowej Fali. Świetnie analizuje tu źródła