średnica była mniejsza o 15 mm od największej średnicy pocisku moździerzowego. Do pierścienia przyspawano 4 druty stalowe grubości 5 mm i długości 300 mm, na których końcach wykonano oczka (kółka) średnicy 15 mm. Przez te oczka przeciągnięto stalową linkę elastyczną, której koniec wmontowano w splot lontu wybuchowego. W ten sposób linka (długości 2 m) łączyła "&lt;orig&gt;przechwytywacz&lt;/orig&gt;" z elastycznym ładunkiem materiału wybuchowego. W ogonową część splotu wmontowano przewód minerski wraz z zapalnikiem elektrycznym. Jeżeli ładunek miał być zapalany (pobudzany do wybuchu) sposobem ogniowym, to zamiast zapalnika elektrycznego i przewodu minerskiego stosowano zapalnik lontowy (spłonka detonująca połączona z odcinkiem lontu prochowego).<br>Tak przygotowany