czy Ziemiaństwo polskie, pozostał po nich dorobek zadziwiająco obfity &#150; żywe zaprzeczenie utartej tezy o niemocy twórczej klasyków. Pochodzą bowiem z tego okresu: obszerne rymowane diatryby, będące rozrachunkiem z powstaniem listopadowym i jego przywódcami oraz z Mickiewiczem i poezją romantyczną; liczne wiersze do znajomych, sąsiadów, przyjaciół i rodziny; kilka udanych liryków osobistych; inskrypcje, nagrobki i epigramaty &#150; najczęściej o charakterze okolicznościowym; potężny poemat Stefan Czarniecki liczący 12 580 wersów; trzy grube tomy pamiętników i bardzo obszerna korespondencja, która nie tylko ma pierwszorzędną wartość historyczną, ale jest w wielu przypadkach przykładem znakomitej, choć jednocześnie bardzo subiektywnej krytyki literackiej.<br><br> Z całej tej spuścizny