wzdrygnięciem, że chwilę temu mógł był skończyć ze wszystkim pod kołami manewrującego parowozu. To prawda; jeszcze nigdy w życiu nie zdarzyło mu się iść tak ślepo, samymi tylko nogami, nie widzieć i nie słyszeć niczego po drodze. Więc gdyby nie ów młody kolejarz na przejeździe... "Mokra plama", roześmiał się cicho, łkając i bezwiednie podszedł do okna.<br> W odległości kilkuset metrów, po drugiej stronie torów i zabudowań stacyjnych, strzelisty komin "Anzelma" jak wielki rudy palec wpisywać pasemko dymu w burą płachtę przedwieczornego jesiennego nieba. Ileż to już razy w ciągu lat stali tak obaj naprzeciw siebie samotni! Lewandowski aż do bolesnego ćmienie