pewnie pod opieką monarchy, nie przestrzegała żydowskich postów, nie obchodziła - o zgrozo - szabatu. Nie mogąc tego ścierpieć Żydzi postanowili ja ukamienować. Mieli nawet przekupić burmistrza Opoczna, aby zezwolił na tę egzekucję. Dobrzy ludzie powiadomili o tym Esterkę, która na wieść o zagrażającym jej niebezpieczeństwie zakopała wszystkie skarby i uciekła nocą lochami wiodącymi z Opoczna do Krakowa. Tutaj monarcha umieścił ją w zamku w Łobzowie, gdzie - jak chce legenda - Esterka umarła, jeszcze za życia Kazimierza Wielkiego, i została pogrzebana w ogrodzie łobzowskim. Nad jej mogiłą usypano kopiec, z czasem nazwany kopcem Esterki.<br>Miłośnica Kazimierza Wielkiego trafiła do literatury pięknej tak polskiej, jak