Dnieprze wskutek długotrwałych upałów opadła, rzeka wyschła, pośrodku wyzierały piaszczyste mielizny, do których łatwo można było dotrzeć w bród. Przeprawiliśmy się na jedną z nich. Dla chłopców było gdzieniegdzie za głęboko, wobec tego posadziłem sobie ich na ramiona. Kazia przenosiła ubrania i prowiant.<br><br>Bliźniaki pluskały się w żółtawej wodzie, puszczały łódeczki, które wyciąłem im z kory. Budowaliśmy razem zamki i warownie. Dokazywaliśmy, oblewaliśmy się wodą i obsypywali piaskiem.<br><br>- Jak tu przyjemnie, prawda? - mówiła Kazia. - W Nowych Sokolnikach okropnie się męczyłam, bo musiałam udawać dorosłą. Dlatego najlepiej czułam się z Aliośzą. Tylko nie przewidziałam, że on się we mnie zakocha. Czytałeś "Przygody