odpowiedników nie są jednak znane z osadów starszych niż mezozoiczne, choć karbońska Newellia miała podobne igły inkorporowane w szkielet bazalny (ryc. 6.8). Prawdopodobnie <br>dzisiejsze takie gąbki znalazły sobie miejsce w ekosystemach rafowych dopiero w mezozoiku, kiedy odnawiały się po późnopaleozoicznych kryzysach ekologicznych.<br>&lt;page nr=145&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Wczesny paleozoik był erą gąbek. W epokach lodowych karbonu ich znaczenie <br>zmalało, ale w permie i triasie archaiczne gąbki wapienne Sphinctozoa o aragonitowym szkielecie znów stały się istotnym składnikiem konstrukcji rafowych. W trakcie mezozoiku zostały zastąpione przez całkiem inne osiadłe zwierzęta jako główne źródło wapiennego tworzywa raf - przez jamochłony.<br><br>&lt;tit&gt;Pochodzenie jamochłonów&lt;/&gt;<br><br>Przywykło się uważać, że jamochłony zajmują następny