stałe empiryczne. Jeżeli ocenianym wrażeniem jest zapach, prawo Stevensa przybiera postać:<br>&lt;gap&gt;<br>gdzie I to intensywność wrażenia, kS - współczynnik proporcjonalności nazywany wykładnikiem Stevensa, S - stężenie odoranta w powietrzu wywołujące wrażenie zapachu o intensywności I, SPWW - próg węchowej wyczuwalności. Prawo Stevensa jest coraz częściej akceptowane przez psychofizyków, wciąż jednak wykorzystywane jest również logarytmiczne równanie Webera-Fechnera, któremu w przypadku wrażeń węchowych można nadać postać:<br>&lt;gap&gt;<br>Różnice między wynikami zastosowania prawa Webera-Fechnera i prawa Stevensa są zwykle niewielkie. Ilustruje to hipotetyczny przykład przedstawiony na rysunku 3.5.<br>&lt;gap&gt;<br>Poszukiwania argumentów pozwalających wskazać prawo lepiej spełniane z dwóch wymienionych polegały na porównywaniu współczynników korelacji rW-F