niepokojącej determinacji w jego oku zniechęcił kierownika pracowni do zgłaszania protestów.<br>Kiedy wreszcie nadeszła do pracowni depesza treści: PRYWEZ OKULARY BYLE JAKE MOZLIWE SLABE, kierownik pracowni doszedł do wniosku, że powinien zmienić zawód i zostać leśniczym w samym środku największego zadrzewionego obszaru na terenie kraju. Naczelny inżynier był człowiekiem niezwykle lojalnym, przy tym zaś sympatycznym i budzącym powszechną życzliwość. Lojalność zmuszała go do utrzymywania w bezwzględnej tajemnicy kompromitującego dla zespołu dramatu, nie mógł zatem udzielać zwierzchnikowi żadnych wyjaśnień. Szlachetność charakteru natomiast, nader wysoko ceniona przez całe otoczenie i wszystkich znajomych, ułatwiła starania. Zaprzyjaźniony osobnik w Instytucie Kartografii poszedł mu na rękę