Chodź, położę cię spać... Tak jak daw- niej...<br><br>Ojciec ucałował mnie na dobranoc, panna Kazimiera wzięła mnie za rękę i zaprowadziła do dziecinnego pokoju. Odwykłem jednak od niej i wstydziłem się przy niej rozbierać.<br><br>- Panno Kazimiero, sam się położę, słowo daję. Niech pani wyjdzie.<br><br>Szybko zrzuciłem ubranie i wskoczyłem do łóżka.<br><br>- Czy pani się na mnie gniewa? - spytałem, gdy po chwili wróciła.<br><br>- Za co?<br><br>- Za ten sekret...<br><br>- Z dziećmi nie miewam sekretów - powiedziała chłodno, otulając mnie kołdrą. - Czy zmówiłeś pacierz?<br><br>- Tak! - skłamałem tonem nie budzącym wątpliwości.<br><br>- No to śpij... Dobranoc...<br><br>Nie pocaławała mnie jak dawniej. Stała przez chwilę niezdecydowana, potem pośliniła