Usta twoje - daleko! Usta twoje - tak blisko!<br>Serce w żalu zatwardziałe do rąk białych weź i złam!<br>Czy pamiętasz ów ogród - płot wysoki - mgłę niską?<br>Mgła - to człowiek niepotrzebny, snem mi równy - taki sam!<br><br>Coś tam o nas przez liście zaszeptało do cienia -<br>Potoczyło się po drzewach - zrozumiało nas - i lśni...<br>W ustach twoich - tkwi chłodna odrobina znużenia -<br>Więc pójdziemy do ogrodu! Poszukamy zmarłych dni!<br><br>Jest tam ścieżka znajoma - i jest drzewo za bramą.<br>Czy pamiętasz, jak się idzie? Trzeba minąć cały świat!<br>Wdziej tę suknię, co wtedy!... Włosy uczesz tak samo!<br>I pójdziemy do ogrodu... Ty idź - pierwsza... Pójdę w