wciąż poszerzające się kręgi zwolenników. Nie wszyscy optujący za Kościołem "wierni" byli praktykującymi katolikami. Większa część wyrażała w ten sposób opór wobec władzy. Partia również wiedziała, że stosowanie restrykcji wobec Kościoła nie tylko nie przyniosło spodziewanych rezultatów, lecz wręcz przeciwnie - mobilizowało społeczeństwo. Trzeba było zatem stworzyć spektakularne powody, aby przekonać ludność, że wiara nie przeszkadza w umacnianiu komunizmu, zwanego zawsze socjalizmem, gdyż lepiej to brzmiało w uszach Polaków. Nie jesteśmy narodem, który daje się łatwo oszukiwać. Dlatego też Kościół przeradzał się stopniowo w sui generis partię bez organizacyjnych zobowiązań. Znany jest dowcip o człowieku, który biorąc udział w mszy świętej stał