lufę nagana.<br>Chory spieczonymi wargami przypadł do chłodnej lufy i chciwie począł ją ssać.<br>- Dobrze? - skrzeczał rotmistrz. - Smakuje? Uważaj, połkniesz kulkę - gotóweś się udławić &lt;page nr=203&gt;.<br>Zbłąkany palec szukał w ciemności cyngla. - Udławisz się, jak mi Bóg miły!<br>Palec natrafił na cyngiel i zatrzymał się w namyśle. Sołomin wyciągnął z ust chorego lufę i wetknął nagan z powrotem do pochwy.<br>- Nie, bratku! Nie ma tak dobrze! Za mądryś. Każdy by tak chciał. Dobić? I co z tego? Nawet nie poczujesz. Wdzięczny jeszcze będziesz. Nie ma głupich. poczekaj, obudź się najprzód - pogadamy. Pić chcesz. Czemu nie? Mam tu coś dla ciebie. Znaj moje dobre