z użyciem siarczynu, najczęściej wapnia, siarczanową, z użyciem ługu i siarczku sodu.<br>Metoda siarczanowa jest wyraźnie korzystniejsza dla środowiska.<br>Etapem wspólnym obu metod jest przygotowanie surowca: korowanie drewna i rozdrabnianie go na zrębki. Zrębki roztwarza się w warnikach z dodatkiem ługu warzelnego i zawartość wydmuchuje do kadzi, gdzie oddziela się ługi od masy. W metodzie siarczynowej ługów nie regeneruje się i stanowią one bardzo uciążliwe ścieki. Można je natomiast wykorzystać do przerobu na spirytus lub drożdże i w ten sposób zmniejszyć zawarte w nich ładunki zanieczyszczeń.<br>W metodzie siarczanowej ługi powarzelne regeneruje się przez dodanie siarczanu sodu (stąd nazwa metody), zatężenie