1958 r. Postęp ten uwidacznia się zarówno w pierwszej próbie syntezy, jak i w wielu opracowaniach monograficznych problemów cząstkowych dziejów walki zbrojnej w kraju oraz walk jednostek regularnych Wojska Polskiego. Podjęto również badania nad udziałem wojska w odbudowie kraju, umacnianiu władzy ludowej i ludowej obronności. Referent wymienił jednak szereg dotkliwych luk badawczych, w szczególności w zakresie problematyki społeczno-politycznej i ekonomicznej Polski okupowanej, stworzenia całościowego obrazu walk partyzanckich w kraju, rozwoju organizacyjnego Wojska Polskiego, kształtowania się armii nowego typu, doskonalenia się i wzrostu kadr dowódczych. Mimo, że studia nad sztuką wojenną w latach II wojny światowej zajmują coraz więcej miejsca w