czele, siedząc na dużych i krzepkich osłach, jechali Abram, Saraj i Lot. Tuż za nimi ciągnęła setka osłów objuczonych zapasami żywności, bukłakami z wodą, namiotami i tobołami z dobytkiem. Dalej od tyłu pastuchowie pędzili stada kóz i owiec, a pochód zamykała osobista armia Abrama, złożona z trzystu niewolników zbrojnych w łuki i proce. W owych czasach drogi nie były bezpieczne; należało liczyć się z napaściami rabusiów pustynnych. Żaden z kupców czy szejków plemiennych nie odważył się podróżować bez oddziału zbrojnego.<br>Do Kanaanu było z górą tysiąc kilometrów, ale wędrowcy nie mieli powodu skarżyć się na nudę. Na uczęszczanym szlaku wędrownym panował