się zdają i dzieciństwem, to z pewnością do &lt;orig&gt;majsterstwów&lt;/&gt; tych przyłożył swą rękę inżynier. Spojrzyjcie tylko na ziemią naszą. Ni to sieć pajęcza kryją ją całą linie kolei, telefonów i telegrafów, jak piramidy piętrzą się olbrzymie wiadukty, po których przelatują uskrzydlone koła tysięcznych pociągów, mosty. Ni to tęcze żelazne lub łuki triumfalne, łączą najodleglejsze brzegi rzek szerokich. Góry, które niegdyś z takim trudem przebywać musiał Hanibal i mały Kapral, dziś połączone kilku podziemnymi tunelami, przestały być nieprzezwyciężoną do przebycia przeszkodą. A wszystko to dzieła inżyniera. Nieśmiertelny nasz Adam wzniósł niegdyś toast na cześć elementów:<br><br>&lt;q&gt;<br><br>Lecz cóż po świata iskierce,<br>Kiedy wszystko