do niwelacji, w pierwszej kolejności należy wykonać trasowanie (tyczenie) osi podłużnej. Trasa taka zwykle składa się z szeregu odcinków prostych załamujących się w płaszczyźnie poziomej i płaszczyźnie pionowej w punktach zwanych wierzchołkami (rys. 2.57). Przemieszczenie się z jednego odcinka prostej na drugi odbywa się zwykle po krzywej przejściowej i łuku kołowym.<br>Wytyczoną w terenie oś trasy utrwala się palikami drewnianymi, zaczynając od punktów załamania (wierzchołków). Poza punktami załamania utrwala się punkty hektometrowe (punkty usytuowane wzdłuż osi w odstępach 100 m) oraz punkty pośrednie (charakterystyczne), do których należą punkty załamania terenu, najniższe i najwyższe, punkty przecięcia się osi trasy z rowami