z którego wyjął identyczny kawałek.<br>Przyłożył obydwa kartoniki do siebie.<br> - Pasują jak ulał - stwierdził. - Słucham pana, panie<br>Zbyszku. Jestem do dyspozycji.<br> - Trzeba tę panią niezwłocznie przeprowadzić do Polski.<br>To bardzo ważne zadanie, Johann. Wierzymy, że pan wykona<br>je najlepiej. Kurier z pańskim doświadczeniem...<br> - Mimo wszystko - przerwał Wojciuch - ważniejszy<br>jest przysłowiowy łut szczęścia. No cóż - zażartował nagle,<br>patrząc na "podopieczną" - w takim towarzystwie wszystko<br>musi się udać.<br> Spojrzała na niego z zaufaniem, uśmiechnięta.<br> Zbyszek, przekazawszy resztę zleceń od "Redaktora"<br>wyszedł. Z noclegiem dla "Hanki" były pewne kłopoty.<br>Słowak z rodziną zajmował jeden pokój, Wojciuch spał<br>w drugim. Po krótkim zastanowieniu Janek odprowadził