myślowemu książki Alfreda Fouillée, w kształtowaniu się <page nr=144> estetyki i krytyki literackiej w Polsce na przełomie XIX i XX wieku wymagałaby osobnej rozprawy. Jak się zdaje, koncepcje tego filozofa przeniknęły w nie głęboko, pozwalając na ujmowanie relacji między tym, co w sztuce indywidualne, i tym, co społeczne. Wątki socjologiczne w krytyce młodopolskiej ujawniały się w pracach omawiających wybrane typy twórczości, głównie powieść, zwłaszcza zaś w podejmowaniu wątku, który wydaje się szczególnie ważny (był on zwykle łączony z problemami powieści) a mianowicie w rozważaniach o kształtowaniu się nowych form kultury, które nie tylko stanowią dla sztuki zagrożenie, ale też urastają do roli jej