jego występowania stało się, podobnie jak w wypadku wielu australijskich torbaczy, drapieżnictwo lisów i konkurencja ze strony królików, bydła i owiec. Pozostałe przy życiu małe kolonie, złożone z nielicznych osobników, są jeszcze bardziej narażone na wymarcie. Bilby ma mocne pazury przednich łap. Używa ich do kopania nor, dochodzących do 3 m długości i 1,8 m głębokości, w których spędza dzień. Podczas nocnego żerowania kieruje się węchem i słuchem. Widzi kiepsko. Żyje pojedynczo lub parami, czasem samicy towarzyszy podrośnięty młody. Granice jego terytoriów mają charakter nietrwały i zależą od dostępności pokarmu. Bilby żywi się głównie trawą, ale zjada także pędraki i