od nich. Po obejrzeniu w akcji takich graczy jak &lt;name type="person"&gt;Bob Morse&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Chuck Jura&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;John Sutter&lt;/&gt; czy &lt;name type="person"&gt;John Fultz&lt;/&gt; nie ma się co do tego żadnych wątpliwości. Pomijając, że właśnie przy nich wyrośli &lt;name type="person"&gt;Nino Meneghini&lt;/&gt; czy &lt;name type="person"&gt;Claudio Bertolotti&lt;/&gt;, środkowi, których zazdrości Włochom cała Europa; to jeszcze tysiące rozkochanych w &lt;foreign lang="eng"&gt;baskecie&lt;/&gt; młodzieńców ma okazję oglądać w akcji świetnych graczy dwa do trzech razy w tygodniu. Wiem, że jest w tym sporo kitu i błazenady, ale umówmy się, że snobowanie się naturę czy Morse'a nie jest najgorszym rodzajem koszykarskiego snobizmu.<br>Wygląda na to, że z powodu pewnych, powiedzmy, niedogodności, graczy tego kalibru oglądać będziemy