mieszczańska kamienica czynszowa. Dzisiaj, patrząc na poszarzałą fasadę, odpadający tynk i powybijane okna, trudno się tego domyślić. Jedynie secesyjny szczyt z lukarnami i postaciami atlantów, rozpadający się ze starości, przypomina lata dawnej świetności. Widać też inskrypcję z datą budowy: 1849. Zwieńczenie kamienicy stanowi śmiertelne zagrożenie: jeden z atlantów już nie ma głowy, tylko patrzeć jak całość runie pięć pięter w dół. Katastrofie ma zapobiec drewniane rusztowanie osłaniające chodnik przed osypującym się tynkiem. Pytanie tylko czy zdoła spełnić swoją rolę. <br><br>Uwaga schody!<br><br>Brama zachowała co nieco z dawnego charakteru. Tu i ówdzie widać przybrudzone, częściowo odłupane stiuki i dekoracje. Ich stan nie