miejsce i wszystko będzie w porządku.<br>W tym miejscu urwała, gdyż wśród parasoli zjawił się nagle malarz. Minę miał niezbyt bojową. Zbliżył się ostrożnie do rozmawiających. Oparł o krzesło sztalugi i spojrzał wyczekująco.<br> - No, jak? - zapytał ostro Tyrolczyk. Malarz wzruszył jedynie ramionami. - Wszystko gotowe.<br> - A cement i woda? &lt;page nr=169&gt;<br> - Przygotowałem. Nie macie pojęcia, jak się przy tym zmachałem.<br> - Nikt cię nie widział?<br> - Nikt... - rzekł malarz z namysłem. - Któż mógłby mnie widzieć o szóstej rano?<br> - Może kogoś spotkałeś?<br> - Spotkałem jakiegoś faceta, ale cóż to ma za znaczenie? Srebrna roześmiała się złośliwie. Ruchem głowy wskazała na Tyrolczyka.<br> - On boi się własnego cienia. Tamten obruszył