parametru). Każdy z argumentów tej funkcji może w zasadzie zmieniać się w sposób ciągły: tak się dzieje np. wówczas, gdy oszacowujemy punktowo jakąś wielkość ciągłą, powiedzmy - średnią wzrostu ludzkiego. Przypuśćmy jednak dla uproszczenia, że zarówno stanów rzeczy, jak działań może być tylko skończona liczba. Wówczas wartości funkcji użyteczności tworzą skończoną macierz vu,-v, 1 Ć i Ć m, 1 Ć j Ć n , gdzie u,- jest użytecznością (dla badacza) sytuacji, która powstaje, gdy wybrał działanie a, (np. przyjął i -tą spośród możliwych hipotez), a zachodzi stan rzeczy s- (np. j -ta hipoteza jest prawdziwa). Działania zatem reprezentowane są przez wiersze, a