nich sygnowanych jest nazwiskami znanych artystów. Strategie bywają różne. Część z nich należy do twórców i po ekspozycji wraca do właściciela. Niektóre, choć skonstruowane niezwykle solidnie, po wystawie są niszczone. Pozostają po nich jedynie projekty rysunkowe i dokumentacja fotograficzna lub filmowa.<br><br>Tylko część jest pieczołowicie rozbierana i trafia do muzealnych magazynów. Nie ma reguły, wszystko jest kwestią umowy artysty z kuratorem. Równocześnie upowszechnia się zwyczaj kupowania przez muzea... praw do dzieła. I nawet jeśli zostanie ono rozebrane, to po wystawie zostaje umowa, która pozwala na jego rekonstrukcję w innym miejscu i czasie, oczywiście za zgodą właściciela praw i za odpowiednim wynagrodzeniem