ciemno. Intensywnie pachniało dymem.<br>- Zasnęłam? Wybacz...<br>- Nie ma nic do wybaczania. Chodź ze mną. <br>Na zewnątrz nocne niebo pałało migotliwym, zmieniającym się jak w kalejdoskopie światłem. Zorza polarna? Yennefer przetarła oczy w zdumieniu. Aurora borealis? W sierpniu?<br>- Ile jesteś w stanie poświęcić, Yennefer?<br>- Słucham?<br>- Jesteś gotowa poświęcić siebie? Swoją bezcenną magię?<br>- Sigrdrifo - powiedziała ze złością. - Nie próbuj ze mną tych natchnionych sztuczek. Ja mam dziewięćdziesiąt cztery lata. Ale potraktuj to, proszę, jako tajemnicę spowiedzi. Zwierzam ci się tylko dlatego, byś zrozumiała, że nie można traktować mnie jak dziecka.<br>- Nie odpowiedziałaś na moje pytanie.<br>- I nie zamierzam. Bo to mistycyzm, którego nie