wstydliwy, bolesny, aczkolwiek mogłem sobie wyobrazić, jak raz puszczona w ruch nie do końca prawdziwa odpowiedź, później trudna była do odwołania i tak człowiek brnie i brnie, oszukując siebie i innych. Miałem wówczas refleksję także osobistą. Otóż sam ukończyłem studia (jeszcze bez magisterium!) na Uniwersytecie Warszawskim w 1960 roku. Pracę magisterską o programie gospodarczym brytyjskiej Partii Pracy miałem napisaną, gotową i przyjętą przez promotora. W owych latach uderzyła mi jednak do głowy kariera młodego dziennikarza, zdobywałem pewien rozgłos, zacząłem jeździć po Polsce i od czasu do czasu za granicę. Nie miałem głowy do obrony pracy magisterskiej. Dopiero kilka lat później, kiedy