Springsteen nie tylko musiał poznać fakty, ale wczuć się w ten kraj i znaleźć w nim swoje miejsce, więc wyruszył w drogę. Spędził sporo czasu w cadillaku przemierzając setki mil, rozmyślając, a podczas postojów pisząc piosenki. W końcu 3 stycznia 1982 roku dotarł do domu w Hollywood i na czterośladowym magnetofonie kasetowym zarejestrował to, co stworzył podczas podróży. Większość z wówczas nagranych piosenek znalazła się w tych surowych wersjach na mrocznym, akustycznym albumie Nebraska. Album przyniósł pierwszy polityczny manifest Springsteena i, co istotne, był pozbawiony dydaktycznych sloganów. Zamiast frazesów, znanych z "zaangażowanych" płyt innych autorów, opisał historie przytłoczonych przez pechowy los postaci