także i to zmienne pole magnetyczne rozchodzić się będzie w przestrzeni z tą samą prędkością fali (rys. 3.23d).<br>Otrzymujemy zatem falę elektromagnetyczną złożoną ze zmiennych w przestrzeni i czasie pól elektrycznego i magnetycznego. Ponieważ dostatecznie daleko od dipola wytwarzającego falę linie pola elektrycznego będą miały kierunek ruchu ładunków, a magnetyczne obejmują je w postaci koncentrycznych okręgów, widzimy, że kierunki pola elektrycznego i magnetycznego są wszędzie do siebie wzajemnie prostopadłe. Będą one również prostopadłe do kierunku, w którym rozchodzi się fala. Fala elektromagnetyczna jest falą poprzeczną (rys. 3.24). Prędkość rozchodzenia się tej fali ma w próżni zawsze tę samą wartość