założenia pod spodnie długich, robionych na drutach pończoch i ciężkich jesiennych butów. Pożeracz Chmur ostrzegał, że na górze będzie zimno, ale uważałem to za przesadę. Pończochy drapały, kurtka grzała niczym łaźnia parowa. Prawie wrzałem. Zawinąłem sobie ten okropny szalik raz wokoło szyi, myśląc, że i tak zdejmę go, gdy zniknę magowi z oczu.<br>Pochyliłem się głęboko, uścisnęliśmy sobie z Miedzianym nadgarstki na szczęście. Poklepał mój but, bo niewiele więcej mógł dosięgnąć i pokazał w mowie znaków:<br>"Opiekuj się Pożeraczem Chmur."<br>Rozbawił mnie. Zupełnie jakbym musiał przed czymkolwiek chronić takiego wielkiego bydlaka.<br>Znajdowaliśmy się na skraju lasu, który kończył się niebezpiecznym urwiskiem