Typ tekstu: Książka
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
1.6a pokazany jest sposób stabilizacji znaku geodezyjnej osnowy poziomej w gruncie. Na rysunkach 1.6 b i c - sposób stabilizacji znaku geodezyjnej osnowy poziomej w ścianie budynku (stabilizacja ścienna dwóch typów znaku), a na rysunku 1.6 d - znaki wysokościowe (repery) i sposób ich stabilizacji w ścianie.
W geodezji mają zastosowanie różne układy współrzędnych. W geodezji wyższej, jako powierzchnie odniesienia, w zależności od pożądanej dokładności określenia pozycji punktu, stosuje się: kulę, elipsoidę bądź, w szczególnych przypadkach, geoidę.
Pozycję punktu leżącego na kuli najczęściej określa się w układzie współrzędnych geograficznych: P
Szerokość geograficzna f punktu P jest to kąt, jaki tworzy kierunek
1.6a pokazany jest sposób stabilizacji znaku geodezyjnej osnowy poziomej w gruncie. Na rysunkach 1.6 b i c - sposób stabilizacji znaku geodezyjnej osnowy poziomej w ścianie budynku (stabilizacja ścienna dwóch typów znaku), a na rysunku 1.6 d - znaki wysokościowe (repery) i sposób ich stabilizacji w ścianie.<br>W geodezji mają zastosowanie różne układy współrzędnych. W geodezji wyższej, jako powierzchnie odniesienia, w zależności od pożądanej dokładności określenia pozycji punktu, stosuje się: kulę, elipsoidę bądź, w szczególnych przypadkach, geoidę.<br>Pozycję punktu leżącego na kuli najczęściej określa się w &lt;HI rend="italic"&gt;układzie współrzędnych geograficznych: P&lt;/HI&gt; &lt;gap&gt;<br>&lt;HI rend="italic"&gt;Szerokość geograficzna&lt;/HI&gt; f punktu &lt;HI rend="italic"&gt;P&lt;/HI&gt; jest to kąt, jaki tworzy kierunek
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego