funkcja logarytmiczna.<br>Odmiennego podejścia wymagają kąty określające wzajemne położenia członów osprzętu. W położeniach granicznych są one oznaczone jako 1, 2, 1, 2, 1, 2. (rys. 3.4). Ich skorelowanie wzajemne i względem innych analizowanych parametrów jest bardzo słabe. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż graniczne położenia członów osprzętu nie mają istotnego wpływu na rozmiary pola pracy koparki. Również ich wpływ na pozostałe analizowane parametry jest znikomy. Graniczne położenia członów osprzętu decydują jedynie o kilku cechach osprzętu, takich jak sposób rozpoczynania zagłębiania łyżki w urobisko na poziomie podłoża, czy też łatwość wyładunku urobku.<br>Ze względu na słabe skorelowanie omawianych wielkości z