ruchu i będą się poruszać głównie do przodu. Mierząc zatem rozkład ich liczby w zależności od kąta rozproszenia, powinniśmy otrzymać maksimum pod małymi, bliskimi zera kątami (rys. 4.15a). Tymczasem w układzie, w którym obie cząstki poruszają się pierwotnie ku sobie, zmierzono rozkład symetryczny względem 9˙0, a zatem wykazujący maksima zarówno w ruchu do przodu, jak i do tyłu, to znaczy w okolicach ˙0 i 18˙0 (rys. 4.15b). Łatwo to zrozumieć przyjmując, że między nukleonami działają oddziaływania wymienne polegające na wymianie cząstki przenoszącej ładunek. W zderzeniu zatem w dalszym ciągu będziemy mieli maksimum pod małymi kątami, z tym