jakich wyrażane są wielkości emisji i stężeń. Podstawa. obliczeń emisji odorantów (EO [jz/s]) są sensoryczne pomiary ich stężenia w emitowanych gazach (LJZE [jz/m3]). Po wprowadzeniu tych danych do programów w miejsce E [mg/s] i S [mg/m3] przeprowadza się rutynowe obliczenia (p. 8.1), których wynikiem są maksymalne w skali roku stężenia trzydziestominutowe (LJZmaks30 [jz/m3]),percentyl 99,8 (LJZ99,830 [jz/m3]) oraz czasy przekroczeń wybranych stężeń granicznych- progu węchowej wyczuwalności stężenia, przy którym zapach jest rozpoznawalny, wyraźny albo mocny (odniesione do roku lub sezonu).<br>Dzięki temu możliwe jest przewidywanie częstości pojawiania się zapachu w otoczeniu emitora