Za prosty należy uznać manewr samolotu rozpoznawczego nad rejonem rozpoznania podczas wykorzystywania aparatury wywiadowczej pracującej w podczerwieni, czy aparatury laserowej. Zwykle jest to prosty przelot nad obiektem, wykonywany z lotu horyzontalnego z ograniczonym manewrem wysokością i kursem. Skrytość działań osiąga się zazwyczaj drogą wychodzenia na wskazany do rozpoznania obiekt z maksymalnie dopuszczalną na danej wysokości prędkością lotu lub też na minimalnej wysokości, ale z zupełnie nieoczekiwanego dla przeciwnika kierunku.<br>Odmiennie natomiast wygląda manewr podczas wykorzystywania możliwości pokładowej stacji radiolokacyjnej obserwacji bocznej lub z zastosowaniem rozpoznania radioelektronicznego, kiedy podczas realizacji zadania załogę rozpoznawczą zwykle dzieli kilkadziesiąt kilometrów od penetrowanych obiektów. Jego walorem