sztuki piękne". Pozostałem wierny tradycyjnemu rozumieniu pojęcia "malarstwo". Nie satysfakcjonuje mnie sukces jednego dnia. Zaciekawienie pomysłem przemija. A pragnienie prawdziwej sztuki jest zjawiskiem społecznym, czego dowodem powodzenie poważnych wystaw. Moje możliwości jeszcze się nie wyczerpały i mogę pozwolić sobie na awangardową dziś wierność samemu sobie i wielowiekowej tradycji w definiowaniu malarstwa. Jestem odporny na terror aktualnych mód w sztuce, nie podporządkowuję się jakiemuś "wypada - nie wypada". To jest ostatecznie zwycięstwem, o czym przekonuję się nieustannie. Dziś, gdy nie jesteś wyznawcą jakiegoś przeflancowanego skądś zjawiska (mniej lub bardziej artystycznego) i nie wyznajesz tamtych norm - to po prostu jesteś jakby na bocznej drodze