wizualnych - środki te zwane są perceptualnymi. Do tego wszystkiego dochodzi element przedstawieniowy, czyli trzecia warstwa obrazu. I w tym miejscu powstał poważny spór teoretyków o język abstrakcji, o ów język idealny, związany z drugą warstwą obrazu. Spór, którego początkiem było pytanie: czy język abstrakcji jest tak samo uprawniony, jak język malarstwa przedstawiającego. Istnieje sporo prac teoretycznych na ten temat, na przykład Nalimowa Probabilistyczny model języka, prace Michela Foucault, także i Romana Ingardena, który zaakceptował język sztuki abstrakcyjnej jako w pełni uprawniony do przekazywania treści. Mimo wcześniejszych wątpliwości Ingarden uznał, że komunikat może być zawarty również w malarstwie abstrakcyjnym. Dla mnie nie