przedzierająca płótno od dołu do góry". W obrazie - jak zauważa Mieczysław Porębski - "zostaje odnaleziony i określony ów prawie pionowy, błyskawicowy ruch zaciekłego wspinania się w stromą rozpadlinę skalną". "Ściśle zespolony ze scenerią skalnego wąwozu impet natarcia uczynił z motywu błyskawicy wyobrażenie wzorcowe, niewiele mające sobie równych nie tylko w naszym malarstwie". W owym wstępującym ruchu - pisze nieco wcześniej Porębski, charakteryzując ikoniczny archetyp walki sensu largo - "dokonuje się otwarcie przejścia, przekroczenie ograniczeń własnych, wewnętrznych, jak i tych ustanowionych z zewnątrz". Michałowskiego mistrzowska wizja piorunowego ataku garstki szalonych lekkokonnych okazuje się metaforą polskiego romantyzmu i polskiego losu w jego zetknięciu z doświadczeniem dziejów