imię Pańskie" chłopców krzyczących do niego: "Przyjdź no, łysku! Przyjdź no, łysku! (...) Wówczas wypadły z lasu dwa niedżwiedzie i rozszarpały spośród nich czterdzieści dwoje dzieci". To krwawe wydarzenie nie musiało się chrześcijanom wydawać czymś nagannym, skoro przez całe średniowiecze Elizeusza przedstawiano z niedżwiedziem u stóp. Tradycję tę kontynuują następne stulecia: malarstwo oraz grafika XVI-XVII wieku, zarówno katolicka, <page nr=218> jak protestancka (między innymi sam Rembrandt) często ukazywały proroka, który z wyraźną satysfakcją przypatruje się owej scenie rozszarpywania dzieci przez "bestie". Jest rzeczą znamienną, iż daremnie by jej szukać w pięknym albumie Biblia w malarstwie, którego polską edycję (1990) poprzedził przedmową znany historyk