Miltona H. Ericksona. <br>Choć powrót do równowagi po śmierci rodziców nie trwa tak długo jak w przypadku utraty dziecka czy życiowego partnera, to mimo to przez dość długi czas trudno pozbyć się uczucia smutku, przygnębienia, a nawet gniewu. Z psychologicznego punktu widzenia najgorzej jest uporać się ze śmiercią jednego z małżonków lub narzeczonego. <br>- Chociaż mój chłopak, Marcin, od ponad roku chorował na raka, zaakceptowanie jego odejścia było najbardziej bolesnym i najtrudniejszym doświadczeniem mojego życia - wyznaje 27-letnia Ewa. - Byłam przekonana, że mój ból jest jedyny w swoim rodzaju, że nikt nigdy nie przeżył podobnej tragedii. Kilkanaście miesięcy żyłam w innym wymiarze