mieście. Oj, był bardzo stary ten<br>stary Żyd. Twarz to miał jak jakie jabłko i jeszcze białe włosy. Tylko<br>oczy miał mniej stare. Też wyblakłe i siwe, ale mu się świeciły od<br>czasu do czasu. Szczególnie gdy świeciło słońce. Kiedy go poznałem,<br>siedział na kamiennej ławce przed domem i coś mamrotał.<br> - Ty jesteś rabin? - zapytałem.<br> - Nie, młody panie.<br> - Jak to, nie jesteś rabin?<br> - Nie jestem, bo nie jestem - powiedział. - Pan nie chciał na pewno<br>starego na rabina.<br> - Przecież Pan Bóg wybiera zawsze starych na rabinów.<br> - Zależy jaki Pan i zależy jakich starych. Mnie nie chciał.<br> - Może zapomniał.<br> - Może.<br> - To trzeba mu