kromaniońskiej (Cro-Magnon), nie różniące się już istotnie od dzisiejszego, bardzo wszak zróżnicowanego geograficznie, Homo sapiens. Ludy rasy kromaniońskiej były częścią bardzo swoistego ekosystemu tundry niskich szerokości geograficznych. Prócz gatunków zwierząt do dziś żyjących, lub przynajmniej mających bliskich krewniaków w dzisiejszych faunach, w skład biocenozy tej weszły zwierzęta niezwykłe, zwłaszcza mamut i nosorożec włochaty (ryc. 17.11). Największy był mamut Mammuthus primigenius. Ostatnie jego szczątki datuje się na 13 ka w Szwecji i 11 ka na półwyspie Tajmyr, gdzie podążał za cofającym się lądolodem. Reliktowe populacje dotrwały do czasów historycznych na Wyspie Wrangla, nigdy jednak nie stykając się z człowiekiem. Mamut