a Hehe pozwoli się zaprosić na lunch do Tamsramu. Dla Krzysztofa i Euzebka miejsca tam raczej nie ma, tak jak nie ma go w głowie Pawła, Hehego i Many.<br>I tyle.<br><br>&lt;tit&gt;Setka&lt;/&gt;<br>Ach, ci moi kochani Polacy! Nie przestają mnie zadziwiać. Tak nieprawdopodobnie się zmienili... tak zmienili... Nie poszła na marne nasza praca... nas wszystkich, którzy przyjechaliśmy tutaj... Mogę być dumny.<br>Ile to lat zleciało, odkąd się nimi zajmuję. Jak mgnienie oka. Jak dzisiaj pamiętam... Trap samolotu... Deszcz ze śniegiem... W Paryżu jeszcze można było spokojnie chodzić w rozpiętym płaszczu, a tutaj szalik i rękawiczki... Czas... nieubłagane bydlę... bez dwóch zdań