nie byli uważani za schizmatyków zagrażających czystości<br>wiary ani jej jedności, a widziano w nich raczej poprawnych chrześcijan<br>in spe.<br> Mając książkę prof. Zielińskiego przed sobą, trudno się powstrzymać<br>przed zaczerpnięciem garściami z poważnego materiału historycznego i<br>filozoficznego, jaki zawiera. Jednak wydobywanie cytatów i<br>fragmentaryzacja przewodu myślowego wydała mi się marnowaniem jej<br>zasobów. Ograniczam się przeto do powyższych słów. Dodam tylko, że<br>jeśli teza o konkurencyjnych relacjach hermetyzmu z chrześcijaństwem<br>budzi wątpliwości, to można je rozważać wprost nad wspomnianą rozprawą,<br>znajdując w niej sens, którego nie potrafię sam lepiej wyartykułować.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Appendix 2&lt;/&gt;<br><br><br><br><br> W języku polskim za prawidłowe przyjęło się używanie słowa