tani pensjonat. A więc, że nie warto, bym zostawiał adres, bo to tylko na kilka dni. Jak już osiądę gdzieś na stałe, zadzwonię. I tak dalej, i tak dalej. Ale nie koniec na tym! Chciał mnie odwieźć. Odmówiłem. stanowczo, że z tego hoteliku po mnie przyślą.<br>- Nie musi być taki marny ten pana hotelik, jeżeli po klientów rozsyła samochody!<br>- Nie znam się na tym. Jest w każdym razie tani. Cała ta rozmowa miała miejsce na progu. Chcąc ją zakończyć, chwyciłem rękę Malińskiego.<br>- Może pan jednak wejdzie na moment!<br>- Niestety. Zaraz po mnie przyjadą. Najserdeczniej za wszystko dziękuję. Uwolniłem się wreszcie. Teraz