jest bardziej godny szacunku niż ten, który przedstawia rzeczy nieżywe i bez ruchu. (Królewska Akademia Francuska ustami Félibiena w 1667 roku)<br><br> W 1939 roku, parę miesięcy zaledwie przed wrześniem, Michał Walicki, młody historyk sztuki, któremu już zawdzięczaliśmy odkrycia w dziedzinie gotyku w Polsce, zorganizował w Muzeum Narodowym w Warszawie wystawę martwej natury. Ściągnął wszystko, co się dało ściągnąć z mało znanych zbiorów prywatnych i muzeów. Ta wystawa była ukoronowaniem walki mojego pokolenia o należne miejsce dla martwej natury w hierarchii sztuki.<br>Ostatnia praca Walickiego, która do mnie doszła już po wojnie, to było studium o sztuce holenderskiej w "Nowinach Literackich". Potem