i zamierzeń nurtu społecznego, który wywodzi się z tradycji "lewicy" polskiej. Autor nie określa się wprawdzie jako przywódca "lewicy", ale jego działalność, dynamiczna osobowość, a także sposób prezentowania propozycji ideowych i politycznych mogą sugerować, że nie są to tylko jego prywatne poglądy, ale wyraz szerokiego ruchu społecznego. I to mnie martwi, bo jest mylące, i sądzę, że nawet w pewnym stopniu krzywdzące dla tradycyjnego ruchu lewicowego.<br> Książka składa się z dwóch części. W pierwszej, poświęconej dylematom ideowo-moralnym, autor szamoce się z problemami wiary i niewiary oraz moralnej odpowiedzialności za działalność polityczną. Odbieram te rozważania jako autentyczne świadectwo doświadczeń, które były