obcy i smutek i humor. <br>On chciał w ruch puścić statyczne obrazy. <br><br>Awangardziści raczej się mylili. <br>Wskrzeszali stary krakowski obrządek, <br>Więcej powagi przypisując słowom, <br>325<br>Niż słowa unieść mogą bez śmieszności. <br>Czuli, że z mocno zaciśniętej szczęki <br>Głos im wychodzi jakimś sztucznym basem <br>I że wybiegiem zalęknionej sztuki <br>Jest ich marzenie o ludowej sile. <br>330<br>Sięgnijmy głębiej. Był czas wielkiej schizmy. <br>"Bóg i Ojczyzna" już nęcić przestało. <br>I nienawidził poeta ułana <br>Mocniej niż niegdyś bohema filistra. <br>Drwił ze sztandarów, gardził amarantem <br>335<br>I spluwał, kiedy wrzeszcząc rój młodzieży <br>Gonił z laskami za kupcem w chałacie. <br><br>Finał zawczasu był przygotowany <br>Nie przez