alkoholowej. Dzieci te uzyskują od najbliższych znacznie mniej uwagi od innych.<br>Wycofują się z życia rodzinnego, izolują, unikają konfrontacji. Pochłonięte są światem swoich fantazji, lektur, marzeń. Nie sprawiają kłopotów wychowawczych, nie buntują się, są zamknięte w sobie, niepewne.<br>"Zagubione dziecko" przed awanturami i brakiem poczucia bezpieczeństwa ucieka w samotność i marzycielstwo. Trudności kontaktowania się z realnym światem oraz ból, który temu towarzyszy, mogą wyzwolić różne sposoby odrywania się od rzeczywistości, w tym także poprzez alkohol, narkotyki czy leki. Jako dorosły, taki człowiek nie wierzy w swoje siły i możliwości, odczuwa silny lęk przed niepowodzeniem, w marzeniach przeżywa sukcesy, których nie potrafi